|
انجدان
انجدان – دیه بزرگ طرف شرق فراهان و دامنه جبال (هفتاد قله) واقع است . دیه انجدان بسیار معمور و دارای آثار قدیمه نیز می باشد قبوری از سادات اسمعیلیه در این دیه موجود است که از این رو طرف توجه فرقه اسمعیلیه است مانند قبر شاه طاهر و شاه غریب و شاه عبدالسلم .
انجدان در حملات تیمور دچار حمله آن مرد سفاک گردید و به گفته صاحب روضه الصفا شهر آنان ویران و مردم آنجا یکسره نابود شدند . اطراف این دیه شکارگا ههای خوبی هست که از همه جا بهتر شکارگاه معروف لته در است .
شاهزاده ظل السلطان می نویسد که ناصرالدوله مارا به شکارگاه لته در برد که بعد شکارگاه مخصوص من شد . بیست بار زیادتر از ایاب و ذهاب طهران و از اصفهان مخصوصا برای لته در بشکار آمده ام شرح کوههایش و جغرافیای آنجا و هفتاد قله که اول نمره شکار گاههای دنیا است که آنجا هم شاید سی مرتبه آمده باشم . خواهم نوشت علی الحساب صرف نظر کرده به همان مهمانی ناصرالدوله قناعت خواهم کرد .
ناصر الدین شاه در سفر هایش بطرف اراک خصوصا سفر 1309 قمری به عشق شکارگاه لته در راه کوهستانی از محلات به انجدان را با زحمت پیمود ه و چند روزی از عمر خود را در آن ناحیه گذرانده و در سفرنامه خود شکارگاه انجدان به سزا توصیف می کند
کلمه انجدان – معرب انگدان است و آن گیاهی است که به اسامی مختلفه نسبت به محل رستن آن خوانده می شود گویا به مناسبت همین گیاه که در ناحیه روئیده می شود این دیه به نام انجدان یا انگوان خوانده شده( در اسما فارسی دهات –نظایر آن فراوان دیده می شود مانند (مودر) مزرعه ایست و (گردو) که آن نیز مزرعه ایست و هر دو نزدیک شهر اراکند (چنار) نزدیک انجدان و قریه نمکور که اولی به مناسبت درخت انگور و دوم گردو و سوم چنار و چهارم وجود نمک این اسم نامیده شده است )
این دیه و توابع آن پیش از بنای عراق جز کاشان بوده و مولفین هم بهمین صورت آنرا نام برده اند – رضا قلی هدایت در انجمن آرای ناصری و محمد کریم بن مهدی قلی در برهان جامع این دیه را از توابع کاشان معرفی کرده اند –به این دیه دانشمندان و نویسندگان و وزیرانی نیز منتسب می باشد که صفحاتی از قسمت فرهنگ این کتاب را بخود اختصاص خواهند داد .
منبع : تاریخ اراک –تالیف مرحوم دهگان
| 
